Ik,
Ik schaam me zo.
Duizenden op de vlucht.
Van huis en haard op zoek naar vrijheid.
Ik,
Ik schaam me zo,
Dat ik geboren ben in Europa.
Waar mensen behandeld worden als dieren.
Ik,
Ik schaam me zo,
Achter een hek leven omdat ze niet door kunnen vanaf Griekenland.
De grens van menselijk naar onmenselijk.
Ik,
Ik schaam me zo,
Dat er vrijwilligers hun tijd en geld besteden terwijl de regeringen maar debatteren.
Hoe ze mensen terug kunnen sturen.
Ik,
Ik schaam me zo,
Voor de verkeerde informatie die er wordt afgegeven door de media.
Waardoor het beeld van de mensheid wordt vervormd en vele veranderen in haat.
Ik,
Ik schaam me zo,
Dat we mensen geen eten geven,
Die nu in zo’n benarde situatie zitten.
Ja, Griekenland is veilig toch, maar de omstandigheden zijn anders dan in de rest.
Ik,
Ik schaam me zo,
Waar zijn al die politieke leiders?
In een warm bed, warme kleren, eten iedere dag en vergaderen in luxe over wat?
Ik,
Ik schaam me diep,
Als ik Turkse mensen met stokken vluchtelingen zie slaan.
Als ik ouders zie huilen omdat ze het beste willen voor hun kinderen.
Er is maar één land: de aarde
Er is maar één volk : de mensheid.
Er is maar één geloof : de liefde
(dr. F. M. Wibant)
Ik ben een mens en jij toch ook?
Zij zijn mensen net als jij en ik.
Hoe kunnen wij hun dit aan doen?
Ik schaam me diep.
dekeukentafel 